When lady goddess Iryna Romanosestnova Ukraine made love to me, i also heard this sound among other delicious sounds and movements ..it was me best (s)experience ever, nothing in me life will surpass this or it, i suppose
White nails stand for "i am availabebel", but Iryna has white nails cause she likes them, she is availabebel to nature and everythingk and nothingk on her own terms and a man could be a small particle of this vast universe of everythingk and nothingk and euh he euh should be euh at least offeuh heur level and no such man exists, so, vat are ve talkiengk about
can it be, no one is fair as she, it was heavenly, heavenly, heavenly, when the lady danced for me
Hi miss Iryna, U set me on fire .. perfection is as boringk as death
spin, spin, spin my little darling, now don't you fret when the boys come to tease you, soon they'll do anything you say just to please you, https://www.youtube.com/watch?v=uAKPMOvlDdk
Spin, spin, spin my little darlin'
Spin, spin, spin, my little babe
Hey little maiden, you better tarry
This town or nothin' makes here for you Mary
Spin, my little darlin', spin
Spin, spin, spin, my little babe
Hey little maiden, you better tarry
This town or nothin' makes here for you Mary
Spin, my little darlin', spin
Turn, turn, turn, my little darlin'
Turn, turn, turn, my little babe
Now hearts can change and so can fancy,
You better wait a little longer, Nancy
Turn, my little darlin', turn
Turn, turn, turn, my little babe
Now hearts can change and so can fancy,
You better wait a little longer, Nancy
Turn, my little darlin', turn
Dance, dance, dance, my little darlin'
Come on and dance, dance, dance,
My little babe
Now don't you fret wh'en
The boys come t' tease you
Soon they'll do anything you say
Just to please you
Come on and dance, dance, dance,
My little babe
Now don't you fret wh'en
The boys come t' tease you
Soon they'll do anything you say
Just to please you
Mm
Mm
Mm
Mm
Mm
when people talk about themselves in the we form like queen pig ass beatriks niks oranje na ss au of hol land or simon rabbit rowe or pony king's ass charles frommeuh the not very united kingdom, you know they are insane, crazy, lunatics .... karen voetmann, my dad's wife, also used to, she thought she was the queen of denmark, butt my father told her that kings and queens were a fairy tale and a vain conceited cackling conformist cunt nightmare and then she stopped doingk so
summer is finally over, autumn is in the air, do you have a place for me, coyote moon
De maan trekt zonlicht naar binnen als een soort zwart gat, de maan absorbeert het zonlicht en als een vrouw zoals de maan is ..
Geef iedereen een schop voor de kont. Labor is a life destroyingk activity
Geef iedereen een contract voor vijf jaar.
Ook aan pig shit king willy and maksie cosi hebbie uit de haag. En die 173.000 miljonairs in nederland (weinig ?! komt omdat een (afbetaalde) eigen woning niet mee telt, een miljonair is iemand met twee woningen zonder (hypotheek) schuld en die dan nog meer dan 1 miljoen eur heeft, zonder dat de woning voor eigen gebruik daarbij opgeteld wordt). Als alle woningen in Nederland heringericht worden en de helft van de vakantiehuisjes en cruise schepen beschikbaar worden gesteld voor vluchtelingen en daklozen en het vastgoed van de oranje na ss au van vollenhoven ter waarde van meer dan 2 miljard eur en het vastgoed van de johnnies de mol ook voor deze vluchtelingen, daklozen en arme mensen beschikbaar wordt gesteld, dan hoeven er geen nieuwe woningen gebouwd te worden …… en maak al die overbodige ministeries en andere “kantoor” ruimte voor de helft beschikbaar om daar te kunnen wonen, ambt e naren mogen op hun werk, directeur (generaals, kotss) mogen op hun werk wonen, this prison has now become your home. De oplossingen zijn simpel en makkelijk maar de hebberige bezitterige mammon god(in) heerst ook bij hugootje het heimelijke stiekeme secrecy of a dictator tje verwaande verrotte doodse vvd cda de jongetje, hugo de jonge en se net so verwaande verrotte doodse voormalige cda vws adjudant marjolein dooie ogen sonnema (maanma die al het licht absorbeert, het zwarte anusje gatje).
Ook aan pig shit king willy and maksie cosi hebbie uit de haag. En die 173.000 miljonairs in nederland (weinig ?! komt omdat een (afbetaalde) eigen woning niet mee telt, een miljonair is iemand met twee woningen zonder (hypotheek) schuld en die dan nog meer dan 1 miljoen eur heeft, zonder dat de woning voor eigen gebruik daarbij opgeteld wordt). Als alle woningen in Nederland heringericht worden en de helft van de vakantiehuisjes en cruise schepen beschikbaar worden gesteld voor vluchtelingen en daklozen en het vastgoed van de oranje na ss au van vollenhoven ter waarde van meer dan 2 miljard eur en het vastgoed van de johnnies de mol ook voor deze vluchtelingen, daklozen en arme mensen beschikbaar wordt gesteld, dan hoeven er geen nieuwe woningen gebouwd te worden …… en maak al die overbodige ministeries en andere “kantoor” ruimte voor de helft beschikbaar om daar te kunnen wonen, ambt e naren mogen op hun werk, directeur (generaals, kotss) mogen op hun werk wonen, this prison has now become your home. De oplossingen zijn simpel en makkelijk maar de hebberige bezitterige mammon god(in) heerst ook bij hugootje het heimelijke stiekeme secrecy of a dictator tje verwaande verrotte doodse vvd cda de jongetje, hugo de jonge en se net so verwaande verrotte doodse voormalige cda vws adjudant marjolein dooie ogen sonnema (maanma die al het licht absorbeert, het zwarte anusje gatje).
hee, toen een 16 jarige jongen tussen andere goede voetballers van 30 meter afstand in 2019 een voetbal hard en perfect op mijn kop mikte, dacht ik hetzelfde als Maarten 't Hart .... plus in 1978 tegen Argentinië, toen rubberen Robbie Rensenbrink (die erg op Johan Cruijff leek) in de finale tegen Argentinië in de laatste minuten expres op de paal schoot (weet ik qua gevoel meer dan 70% zeker, ze zouden toen in 1978 gelyncht zijn in Argentina)
Kortom, het gaat weer eens nergens over, ha, de voorpagina van de telegraaf op zaterdag 10 juli 2010 voor de finale nederland-spanje van johan cruijff, de gebruikelijke lulkoek in 1000 woorden, spanje ken winnen, maar nederland ken ook winne, daar komt het geleuter op neer ! Schoot er wel even van in de lach, je hoorde Cruijff kletsen op de voorpagina !
Maarten 't Hart heeft bijna altijd gelijk, het is nu al de tweede keer dat ik het onderstaande van hem lees...in de NRC
Balverlies ? Tijdverlies !
In mei 1969 verloor Ajax in de finale van de Europa Cup voor landskampioenen kansloos van AC Milan. Het werd 4-1. In het najaar moest kampioen Feyenoord tegen Milan. Uit werd het 1-0 voor de Italianen. Feyenoord moest thuis dus met 2-0 winnen om door te gaan. Op 26 november 1969 werd het in de kuip 2-0. In de eerste helft gaf Wim Jansen een soortement voorzet die in het doel dwarrelde. Na de rust gaf Coen Moulijn een voorzet die door Wim van Hanegem werd ingekopt.
Eufoor kwam ik een dag later op het laboratorium. Toen ik over de wedstrijd begon, keken mijn collega-ethologen mij meewarig aan. Voetbal ? Kijk je daarnaar, vroegen ze. Eén van hen zei: ze zijn in staat elkaar over vijftig meter loepzuiver de bal in de voeten te passen, maar als ze drie meter voor het doel staan, schieten ze huizenhoog over. En tijdens zo'n wedstrijd knallen ze de bal drie keer op een van de twee palen, en vier keer op de lat, maar het doel in, o wat is dat moeilijk. Toch is het oneindig veel lastiger de bal precies op zo'n smalle paal te mikken dan in het doel.
Glaszuivere doelpunten worden afgekeurd, vanwege buitenspel, en omgekeerd worden buitenspeldoelpunten wel geteld als echte goals. Komt het de scheidsrechter goed uit, dan bestraft hij een onschuldige buiteling in het strafschopgebied met een penalty. Dat alles klopt niet, dat is geen zuivere koffie.
Zet tijdens de wedstrijd het geluid af, zeiden mijn collega's, bekijk vervolgens het spel zoals je korhoenderbalts in een arena zou bestuderen, en trek dan als volwassen gedragsonderzoeker je conclusies.
Ik heb dat gedaan. Inmiddels kijk ik niet meer, want mijn collega's hadden gelijk. Thans is zelfs alle zuivere koffie op. Grote voetbalclubs zijn miljoenenbedrijven geworden, soms zelfs beursgenoteerd. Denkt u dat men bij een bedrijf waar zulke enorme financiële belangen op het spel staan, de wedstrijduitslagen nog aan het toeval kan overlaten ?
Jonge spelers, amper volwassen, verdienen krankzinnige salarissen. Toptrainers toucheren jaarlijks miljoenen. Voeg daarbij alle neveninkomsten, reclameborden langs het veld, televisierechten en trainers die zich lenen voor reclamespotjes. In zo'n jungle, waarin zo onthutsend veel poen omgaat, zou 't ondenkbaar zijn om scheidsrechters of spelers om te kopen, of onmogelijk om de uitslagen van wedstrijden subtiel te manipuleren ? Er staat, puur financieel gezien, zo allemachtig veel op het spel dat men wel heel sterk in zijn schoenen moet staan om niet te bezwijken voor allerlei verleidingen. Zou de FIFA wellicht zo fel gekant zijn tegen elektronische hulpmiddelen omdat dan de uitslagen minder manipuleerbaar worden ?
De finale van het WK is uitgedraaid op een Europees onderonsje. Komt dat even prachtig uit- zo'n Europees onderonsje garandeert immers in het rijkste werelddeel hogere kijkcijfers dan als het een onderonsje was geworden van Nieuw-Zeeland tegen Noord-Korea of Ghana tegen Kameroen. En hogere kijkcijfers betekenen meer inkomsten voor diverse publieke omroepen, en meer inkomsten uit reclamegelden.
Voetbal is heilig. Ooit schreef ik voor het tijdschrift Hard Gras een artikel waarin ik bovenstaande twijfels voorzichtig uitte. Prompt werd het woedend geweigerd, ofschoon men mij om het artikel had gevraagd. Idem bij het voetbaltijdschrift Johan.
Voetbal is oorlog, zei Michels. Welnee, het is inmiddels een universele wereldgodsdienst. Je mag er niet mee spotten, je mag geen kritiek uiten; wie op straat loopt tijdens zo'n wedstrijd krijgt vanuit een tuin waarin men voor een groot tv-scherm hangt toegebruld: "Kijken ! Holland !"
En dat terwijl je bij de wedstrijden van Oranje in godzalige verlatenheid over de straten kunt dwalen. Elk nadeel hep z'n voordeel.
FRIDAY, JULY 16, 2010
Consider me gone
a suitable epitaph for my headstone
"suits you, sir"
Het lijkt me moei-lijk en eigen-lijk onmoge-lijk om voor geert wilders te werken, ook al zou het mijn dienaar of minister zijn...
"Love and magic have a great deal in common. They enrich the soul, delight the heart. And they both take practice." - Nora Roberts
"A loving heart is the truest wisdom." - Charles Dickens
En ik blijf erbij dat "een loving heart" uit jezelf moet komen, als u begrijpt wat ik bedoel. Don't need no-one.
Van het weblog van mevrouw Meulenbelt, een tekst van Anil Ramdas voorgelezen door een 13jarig meisje :
Beschaving is aan de ene kant: jezelf inhouden. Laat ik dat de vorm noemen van de beschaving. Vorm, gewoonte, manier van doen, stijl, allemaal woorden voor hetzelfde.
Maar beschaving is aan de andere kant ook: niet alles voor jezelf houden. Laat ik dat de inhoud noemen.
Mensen worden pas beschaafd, als ze in staat zijn te delen. En dan delen van datgene waar je al een tekort aan hebt.
Onbaatzuchtigheid als de diepere betekenis van beschaving. Niet dat eten met mes en vork, dat is de oppervlakkige betekenis. Dat is maar vorm, dat is maar stijl, hoewel stijl ook belangrijk is. Maar onbaatzuchtigheid, denken mensen daar nog aan, als ze aan zichzelf denken?
Steeds minder, ben ik bang. Ik ben nog wel een kind, maar toch groot genoeg om te weten hoe de wereld in elkaar zit. Ik hoor de laatste tijd veel klachten over mensen die niet weten hoe het hoort, die dus eigenlijk een andere stijl erop na houden. Sommige van die stijlen zijn storend, andere niet.
Maar daar gaat het niet om beste mensen. Ik ben blij dat u mij eens in de gelegenheid stelt om het eens te zeggen: daar gaat het niet om. Het gaat niet in eerste instantie om mensen die weten hoe het hoort, maar om u. De vraag is of u weet hoe het zou moeten horen. Als u zich beschaafd vindt, doe dan niet zo raar tegen alles wat vreemd is. Kijk daar niet zo hooghartig van op. Doe toch niet alsof u zelf de beschaving al hebt bereikt, terwijl de anderen ergens achteraan hollen. Om mij zelf nog eens te citeren: beschaving ligt altijd ver weg. Beschaving is net als de horizon: je kunt fietsen wat je wilt, maar komen doe je er nooit.
En bedenk: zij willen misschien onze robijnen, saffieren of bladgoud helemaal niet. Want daar bent u bang voor: dat ze u uitkleden waar u bij staat. Met onbaatzuchtigheid bedoel ik niet alleen het delen van materiële dingen. Wij mensen hebben aan alles een tekort: we hebben een tekort aan veiligheid, aan verdraagzaamheid, aan gastvrijheid, aan solidariteit. Als we er geen tekort aan hadden, waren er in deze wereld geen problemen. Maar juist omdat het moeite kost om het weg te geven, noemen we het een uiting van beschaving: als je alle veiligheid, alle verdraagzaamheid, alle gastvrijheid en alle solidariteit voor jezelf houdt, kun je even goed een standbeeld zijn zonder gevoel.
Laten we onze medemensen daarom de schoonheid geven van wat niet van ons is: onze mooie gevels, waar mijn vader zo trots op is, onze verworvenheden, die we zelf niet hebben verworven, alsook onze goede bedoelingen, en die zijn wel van ons. De mensen met al die andere beschavingen komen hier niet om onze beschaving van ons af te pakken. ze komen hier om hun beschaving met de onze te delen. Zij hebben een tekort en wij hebben een tekort.
We doen op het ogenblik in Nederland alsof wij zelf geen tekort hebben. Alleen de vreemdelingen hebben een tekort. De vreemdelingen worden daarom gezien als dieven, die er zelf rijker en rijker van worden terwijl wij in armoe achterblijven. Ik geloof daar niets van. ”
Toen een discussie. Aan tafel, onder leiding van Pieter Pekelharing vier politici: Fenna Vergeer (SP), Marijke Vos (GroenLinks), Khadija Arib (PvdA) en Hilbrand Nawijn (LPF). De uitgenodigde vertegenwoordigers van CDA en VVD waren niet gekomen.
Gedeelde normen en waarden ? Die zijn er niet, zei Khadija, ik woon hier al dertig jaar, maar wat heb ik nou gemeenschappelijk met de SGP ? Fenna hield een mooi verhaal over hoe zij inburgeringsles gaf, ze zette alle partijen op een rijtje op het bord, en ging na hoe elke partij dacht over zaken als euthanasie, of seks voor het huwelijk. Zo werd duidelijk dat er in Nederland niet één manier is om over de dingen te denken, net zo min als onder de allochtonen die aan het inburgeren waren, maar dat het hoort tot onze verworvenheden dat je verschillende meningen kunt hebben.
Pieter Hilhorst, vanuit de zaal, stelde de volgende vraag: op welk moment ben je bezig je eigen beschaving te verliezen, wanneer je zo nadrukkelijk bezig bent de beschaving van anderen aan te pakken?
Daar had niemand een antwoord op.
De beroemde zoöloog Desmond – De naakte aap – Morris vertelde op de televisie eens (aan Midas Dekkers) dat bij een of ander ver volk het opsteken van je duim (“hij gaat zó!”) betekent: ‘ik hak je kop eraf’. Daar kan je dus beter je handen in je zakken houden. Hoewel, wat zou dat betekenen? Oók op de tv zag ik een Amsterdamse VMBO-directeur die het volgende vertelde: als je een kind dat in de fout gegaan is bestraffend toespreekt, dan is het de Nederlandse schoolmeestersgewoonte om te zeggen: ‘Kijk me aan!’. Dit nu is voor veel leerlingen uit mediterrane landen, die beschaamd naar de grond kijken, de ultieme vernedering. Dat moet je weten! En dat moet je dus niet doen. Aldus deze door de wol geverfde en verstandige opvoeder.
Beschaving is – kortom – veel meer dan een laag cultureel vernis maar ook de bereidheid om af en toe jezelf af te vragen waar je mee bezig bent, te constateren dat jij misschien niet altijd en overal de wijsheid in pacht hebt.
Is dit spijkers op laag water zoeken?
Onlangs heeft het Sociaal Cultureel Planbureau het rapport ‘In het zicht van de toekomst’ aan de regering aangeboden, een ondervraging van ruim 2000 Nederlanders over ‘meningen, verwachtingen en wensen’ ten aanzien van de toekomst. Alom is geconstateerd dat er nogal een gat gaapt tussen tevredenheid over de eigen situatie en kritische kijk op de rest van de samenleving. De strekking van de boodschap is eigenlijk met een paar woorden samen te vatten: “Als iedereen zou zijn als ik, dan zag de wereld er een stuk beter uit!” En laat dit nu ook (mijn opinie alweer) de kern zijn van premier J.P. ‘Respect’ Balkenendes normen en waarden-obsessie. Dat maakt het ook zo moeilijk om daar vat op te krijgen, als je een iets genuanceerder beeld koestert van de werkelijkheid anno 2004.
Over ‘inburgering’ ging het dus. Wat dit betekent: dat nieuwkomers zich ónze ‘normen & waarden’ eigen dienen te maken. Wat nu opvalt in die lijst van 30 vragen voor de inburgeringtest (waar overigens naar mijn mening terecht Hilbrand Nawijn het stempel “onnozel” op heeft gedrukt) alléén maar over Vormen en nóóit over Inhoud gaan. Geen vraag of wij indertijd terecht het Spaanse gezag hebben afgezworen, of ‘aan wie geeft u de voorkeur, aan Allah of de christelijke God?’. Geen enkele hint naar vaderlandsliefde, nationale trots of ‘waar je loyaliteit ligt’. Niks normen &waarden, maar: hoe gedraag je je zo braaf mogelijk en bezorg je de Nederlanders zo weinig mogelijk overlast en ergernis.
Alle gevoeligheden zijn vermeden. Er was niet eens een vraag bij over de kwestie waar op gezette tijden half Nederland zich mateloos over opwindt: kan dat hoofddoekje nou wel of niet? Terecht natuurlijk want aan die kwestie durft de overheid haar vingers (nog) niet te branden. (Anja, je hebt het hier eerder duidelijk gezegd: wij zijn tegen het verplicht dragen van een hoofddoekje, én wij zijn tegen het verplicht NIET dragen van een hoofddoekje.)
Een beschaafde overheid zou nog een stap verder moeten gaan. Zij zou luid en duidelijk moeten zeggen:
“Lieve burgers van dit land, waarom zou u eigenlijk wíllen weten om welke reden iemand een kledingstuk draagt ? Dat gaat u niets aan, daar moet u zich niet mee wíllen bemoeien! Vraagt u soms ook waarom die man met zijn mooie blonde haardos opeens met een kale kop over de straat gaat? Of waarom die navelpiercing niet gewoon ónder dat truitje kan blijven? U hebt ons hier in Den Haag neergezet om er op toe te zien dat het allemaal een beetje beschaafd toegaat in de polder, dus dan vragen wij u vriendelijk om elkaar erop te wijzen als de vereiste omgangsregels in het gedrang komen, maar niét om elkaars zeden, overtuigingen en meningen te toetsen aan uw eigen particuliere moraal. De gedachten zijn vrij! Geen mens kan ze raden, of grijpen of schaden! En om die geestelijke vrijheid te waarborgen hebben wij allerlei wetten en regels bedacht.”
Maar onze beschaafde bewindslieden – van wie enkele er niet tegen opzien om, ogenschijnlijk zonder er bij na te denken, aan het begrip terrorisme het voorvoegsel ‘moslim-‘ toe te voegen – vragen dát niet. Terwijl dáármee de werkelijke (innerlijke) beschaving het gevoel van wat ‘onze cultuur’ is echt zou overstijgen.
Anil Ramdas legt de onderliggende gedachtengang in het integratiedebat bloot: we komen er mooi vanaf door alle problemen bij bepaalde groepen mensen neer te leggen, en dan wel vanwege hun cultuur (beschaving). Op die manier zijn we dankzij die groepen in staat om vooral niet naar ‘onszelf’ (intellectuele elite/politiek) te kijken en zo de illusie te behouden dat onze beschaving niets dan goed is. Kritische zelfreflectie ontbreekt voor een belangrijk deel, jammer, want de beste manier om de wereld te veranderen is jezelf te veranderen (aldus Gandhi).
Iemand heeft eens gezegd:’je kunt de beschaving van een land het beste afmeten aan de wijze waarop de zwaksten (ik zou daarvan liever willen maken "de mensen die het het moeilijkst hebben", want dat zijn vaak niet de zwaksten) in die samenleving worden behandeld.’
"suits you, sir"
Het lijkt me moei-lijk en eigen-lijk onmoge-lijk om voor geert wilders te werken, ook al zou het mijn dienaar of minister zijn...
"Love and magic have a great deal in common. They enrich the soul, delight the heart. And they both take practice." - Nora Roberts
"A loving heart is the truest wisdom." - Charles Dickens
En ik blijf erbij dat "een loving heart" uit jezelf moet komen, als u begrijpt wat ik bedoel. Don't need no-one.
Van het weblog van mevrouw Meulenbelt, een tekst van Anil Ramdas voorgelezen door een 13jarig meisje :
Beschaving is aan de ene kant: jezelf inhouden. Laat ik dat de vorm noemen van de beschaving. Vorm, gewoonte, manier van doen, stijl, allemaal woorden voor hetzelfde.
Maar beschaving is aan de andere kant ook: niet alles voor jezelf houden. Laat ik dat de inhoud noemen.
Mensen worden pas beschaafd, als ze in staat zijn te delen. En dan delen van datgene waar je al een tekort aan hebt.
Onbaatzuchtigheid als de diepere betekenis van beschaving. Niet dat eten met mes en vork, dat is de oppervlakkige betekenis. Dat is maar vorm, dat is maar stijl, hoewel stijl ook belangrijk is. Maar onbaatzuchtigheid, denken mensen daar nog aan, als ze aan zichzelf denken?
Steeds minder, ben ik bang. Ik ben nog wel een kind, maar toch groot genoeg om te weten hoe de wereld in elkaar zit. Ik hoor de laatste tijd veel klachten over mensen die niet weten hoe het hoort, die dus eigenlijk een andere stijl erop na houden. Sommige van die stijlen zijn storend, andere niet.
Maar daar gaat het niet om beste mensen. Ik ben blij dat u mij eens in de gelegenheid stelt om het eens te zeggen: daar gaat het niet om. Het gaat niet in eerste instantie om mensen die weten hoe het hoort, maar om u. De vraag is of u weet hoe het zou moeten horen. Als u zich beschaafd vindt, doe dan niet zo raar tegen alles wat vreemd is. Kijk daar niet zo hooghartig van op. Doe toch niet alsof u zelf de beschaving al hebt bereikt, terwijl de anderen ergens achteraan hollen. Om mij zelf nog eens te citeren: beschaving ligt altijd ver weg. Beschaving is net als de horizon: je kunt fietsen wat je wilt, maar komen doe je er nooit.
En bedenk: zij willen misschien onze robijnen, saffieren of bladgoud helemaal niet. Want daar bent u bang voor: dat ze u uitkleden waar u bij staat. Met onbaatzuchtigheid bedoel ik niet alleen het delen van materiële dingen. Wij mensen hebben aan alles een tekort: we hebben een tekort aan veiligheid, aan verdraagzaamheid, aan gastvrijheid, aan solidariteit. Als we er geen tekort aan hadden, waren er in deze wereld geen problemen. Maar juist omdat het moeite kost om het weg te geven, noemen we het een uiting van beschaving: als je alle veiligheid, alle verdraagzaamheid, alle gastvrijheid en alle solidariteit voor jezelf houdt, kun je even goed een standbeeld zijn zonder gevoel.
Laten we onze medemensen daarom de schoonheid geven van wat niet van ons is: onze mooie gevels, waar mijn vader zo trots op is, onze verworvenheden, die we zelf niet hebben verworven, alsook onze goede bedoelingen, en die zijn wel van ons. De mensen met al die andere beschavingen komen hier niet om onze beschaving van ons af te pakken. ze komen hier om hun beschaving met de onze te delen. Zij hebben een tekort en wij hebben een tekort.
We doen op het ogenblik in Nederland alsof wij zelf geen tekort hebben. Alleen de vreemdelingen hebben een tekort. De vreemdelingen worden daarom gezien als dieven, die er zelf rijker en rijker van worden terwijl wij in armoe achterblijven. Ik geloof daar niets van. ”
Toen een discussie. Aan tafel, onder leiding van Pieter Pekelharing vier politici: Fenna Vergeer (SP), Marijke Vos (GroenLinks), Khadija Arib (PvdA) en Hilbrand Nawijn (LPF). De uitgenodigde vertegenwoordigers van CDA en VVD waren niet gekomen.
Gedeelde normen en waarden ? Die zijn er niet, zei Khadija, ik woon hier al dertig jaar, maar wat heb ik nou gemeenschappelijk met de SGP ? Fenna hield een mooi verhaal over hoe zij inburgeringsles gaf, ze zette alle partijen op een rijtje op het bord, en ging na hoe elke partij dacht over zaken als euthanasie, of seks voor het huwelijk. Zo werd duidelijk dat er in Nederland niet één manier is om over de dingen te denken, net zo min als onder de allochtonen die aan het inburgeren waren, maar dat het hoort tot onze verworvenheden dat je verschillende meningen kunt hebben.
Pieter Hilhorst, vanuit de zaal, stelde de volgende vraag: op welk moment ben je bezig je eigen beschaving te verliezen, wanneer je zo nadrukkelijk bezig bent de beschaving van anderen aan te pakken?
Daar had niemand een antwoord op.
De beroemde zoöloog Desmond – De naakte aap – Morris vertelde op de televisie eens (aan Midas Dekkers) dat bij een of ander ver volk het opsteken van je duim (“hij gaat zó!”) betekent: ‘ik hak je kop eraf’. Daar kan je dus beter je handen in je zakken houden. Hoewel, wat zou dat betekenen? Oók op de tv zag ik een Amsterdamse VMBO-directeur die het volgende vertelde: als je een kind dat in de fout gegaan is bestraffend toespreekt, dan is het de Nederlandse schoolmeestersgewoonte om te zeggen: ‘Kijk me aan!’. Dit nu is voor veel leerlingen uit mediterrane landen, die beschaamd naar de grond kijken, de ultieme vernedering. Dat moet je weten! En dat moet je dus niet doen. Aldus deze door de wol geverfde en verstandige opvoeder.
Beschaving is – kortom – veel meer dan een laag cultureel vernis maar ook de bereidheid om af en toe jezelf af te vragen waar je mee bezig bent, te constateren dat jij misschien niet altijd en overal de wijsheid in pacht hebt.
Is dit spijkers op laag water zoeken?
Onlangs heeft het Sociaal Cultureel Planbureau het rapport ‘In het zicht van de toekomst’ aan de regering aangeboden, een ondervraging van ruim 2000 Nederlanders over ‘meningen, verwachtingen en wensen’ ten aanzien van de toekomst. Alom is geconstateerd dat er nogal een gat gaapt tussen tevredenheid over de eigen situatie en kritische kijk op de rest van de samenleving. De strekking van de boodschap is eigenlijk met een paar woorden samen te vatten: “Als iedereen zou zijn als ik, dan zag de wereld er een stuk beter uit!” En laat dit nu ook (mijn opinie alweer) de kern zijn van premier J.P. ‘Respect’ Balkenendes normen en waarden-obsessie. Dat maakt het ook zo moeilijk om daar vat op te krijgen, als je een iets genuanceerder beeld koestert van de werkelijkheid anno 2004.
Over ‘inburgering’ ging het dus. Wat dit betekent: dat nieuwkomers zich ónze ‘normen & waarden’ eigen dienen te maken. Wat nu opvalt in die lijst van 30 vragen voor de inburgeringtest (waar overigens naar mijn mening terecht Hilbrand Nawijn het stempel “onnozel” op heeft gedrukt) alléén maar over Vormen en nóóit over Inhoud gaan. Geen vraag of wij indertijd terecht het Spaanse gezag hebben afgezworen, of ‘aan wie geeft u de voorkeur, aan Allah of de christelijke God?’. Geen enkele hint naar vaderlandsliefde, nationale trots of ‘waar je loyaliteit ligt’. Niks normen &waarden, maar: hoe gedraag je je zo braaf mogelijk en bezorg je de Nederlanders zo weinig mogelijk overlast en ergernis.
Alle gevoeligheden zijn vermeden. Er was niet eens een vraag bij over de kwestie waar op gezette tijden half Nederland zich mateloos over opwindt: kan dat hoofddoekje nou wel of niet? Terecht natuurlijk want aan die kwestie durft de overheid haar vingers (nog) niet te branden. (Anja, je hebt het hier eerder duidelijk gezegd: wij zijn tegen het verplicht dragen van een hoofddoekje, én wij zijn tegen het verplicht NIET dragen van een hoofddoekje.)
Een beschaafde overheid zou nog een stap verder moeten gaan. Zij zou luid en duidelijk moeten zeggen:
“Lieve burgers van dit land, waarom zou u eigenlijk wíllen weten om welke reden iemand een kledingstuk draagt ? Dat gaat u niets aan, daar moet u zich niet mee wíllen bemoeien! Vraagt u soms ook waarom die man met zijn mooie blonde haardos opeens met een kale kop over de straat gaat? Of waarom die navelpiercing niet gewoon ónder dat truitje kan blijven? U hebt ons hier in Den Haag neergezet om er op toe te zien dat het allemaal een beetje beschaafd toegaat in de polder, dus dan vragen wij u vriendelijk om elkaar erop te wijzen als de vereiste omgangsregels in het gedrang komen, maar niét om elkaars zeden, overtuigingen en meningen te toetsen aan uw eigen particuliere moraal. De gedachten zijn vrij! Geen mens kan ze raden, of grijpen of schaden! En om die geestelijke vrijheid te waarborgen hebben wij allerlei wetten en regels bedacht.”
Maar onze beschaafde bewindslieden – van wie enkele er niet tegen opzien om, ogenschijnlijk zonder er bij na te denken, aan het begrip terrorisme het voorvoegsel ‘moslim-‘ toe te voegen – vragen dát niet. Terwijl dáármee de werkelijke (innerlijke) beschaving het gevoel van wat ‘onze cultuur’ is echt zou overstijgen.
Anil Ramdas legt de onderliggende gedachtengang in het integratiedebat bloot: we komen er mooi vanaf door alle problemen bij bepaalde groepen mensen neer te leggen, en dan wel vanwege hun cultuur (beschaving). Op die manier zijn we dankzij die groepen in staat om vooral niet naar ‘onszelf’ (intellectuele elite/politiek) te kijken en zo de illusie te behouden dat onze beschaving niets dan goed is. Kritische zelfreflectie ontbreekt voor een belangrijk deel, jammer, want de beste manier om de wereld te veranderen is jezelf te veranderen (aldus Gandhi).
Iemand heeft eens gezegd:’je kunt de beschaving van een land het beste afmeten aan de wijze waarop de zwaksten (ik zou daarvan liever willen maken "de mensen die het het moeilijkst hebben", want dat zijn vaak niet de zwaksten) in die samenleving worden behandeld.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten