maandag 26 februari 2024

President jefferson werd en wordt aanbeden omdat hij zei dat in amerika iedereen gelijk was, hij weigerde belasting te betalen aan het kleine inferieure great britain omdat hij zijn eigen centen wilde houden, binnen amerika en daarom mochten andere rijke blanke amerikanen hem, zijn kinderen waren slaven voor hem, verwekt bij "maar" een slavin en dan met een hypocriete laffe ssmerige valsse rassentheorie aan komen zetten waar a.hitler en d.trump en g.wilders te graag gebruik van maken en het was oorlog tussen de rijke blanken en de arme negroïde slaven toen hij "president" was en hij neukte zijn slavin, sommigen zijn meer gelijk dan anderen en jefferson vond dat hij als president daar helemaal boven stond, likewise donald trump, amerika is geen land, amerika is bussiness to pigss .. en het dan “the white man’s burden" als slachtoffer noemen, schandelijke smerige schijtweiffies uit het victoriaanse tijdperk , die indiaanse dame in legends of the fall, daar had ik graag een relatie mee gehad, nog liever met powerrrr american native nicole ross, maar ja, dan naait se dr eigen mond dicht, ken se ook niet meer peipe (hard word ik ervan, slap daar beneden op piemel hoogte, wiemel met de grote piemel, so omschreef wim de Bie zichzelf)

https://nl.wikipedia.org/wiki/Thomas_Jefferson


Jeffersons rol in de Amerikaanse geschiedenis is echter niet onomstreden. Veel mensen zien hem als de belichaming van de worsteling omtrent racisme en vrijheid in de VS. De VS zijn voorstander van een grote individuele vrijheid, iedereen is immers gelijk. Dit staat dan ook lijnrecht tegenover het racisme, dat altijd een grote rol heeft gespeeld binnen de Amerikaanse politiek. Jefferson is hier een mooi voorbeeld van. Hoewel hij in de onafhankelijkheidsverklaring de woorden schreef: 'all men are created equal' (alle mensen zijn gelijk geschapen), bezat hij toch honderden slaven. Dit werd hem destijds ook verweten door abolitionisten. Veel historici plaatsen echter een kanttekening bij deze vermeende hypocrisie. Het bezit van slaven moet immers in de context van zijn tijd bekeken worden. Van de zogenoemde Founding fathers bezat John Adams als enige geen slaven. Jefferson schreef tevens een boek waarin hij het bezit van slaven verdedigde door middel van de rassentheorie.

Rol in Indian Removal Act[bewerken | brontekst bewerken]

Hoewel vaak alleen Andrew Jackson wordt genoemd bij de Indian Removal Act was het waarschijnlijk Jefferson die het idee eerst voorstelde.[4][5] Jackson zorgde slechts voor de implementatie en de uitvoering van het plan dat Jefferson had bedacht. Jefferson legde zijn plan uit in een reeks privébrieven aan William Henry Harrison. Zijn eerste acties om de Indian Removal Act te promoten gebeurden tussen 1776 en 1779, toen hij adviseerde om de Cherokee en de Shawnee van hun grondgebied te verdrijven naar het gebied ten westen van de Mississippi.[6] Toen hij al president was schreef hij op 27 februari 1803 een brief aan de gouverneur van Indiana Territory, waarin hij zijn plannen met de indianen duidelijk maakte.


Sommige mensen stijgt "succes" op de meest verkeerde manier naar het hoofd, leon de winter die na 2010 vlad poetin een geweldige vent noemde die rusland er bovenop helpt (zonder spot of ironie) en die het verhaal met hirsi ali dacht te kunnen maken of mee schrijven als herboren rechts conservatief, na socialistische pretentie in de 70er jaren toen dat in was, de meeloper en het naar de verwaande verwende domme kop gestegen "succes" ..

barbara van de grien(d), ga naar de gevangenis of kom je daaruit, je leeft met die verstarde verrotte doodse lelijke kutkop 60 jaar in de afgrijse lijke gevange nis, op een in zichzelf gekeerde viezige miezerige minabele codependent narcistische manier .. onderdanig tot het zijn van een sielig slachtoffer sslaaf, gehoorzaam conform doodziek zwart wit smerig schijtweiffie waar de verpleegster buurvrouw bewondering voor heeft, hoge rechter, niet wetend met wat voor smerig vies achterbaks stiekem huichelend liegend krengetje ze te maken had, go get your chicken head out of that ass .. loop die kromme kruk weer voorbij, de sloffende sloof, het ijdele verwaande verrrotte doodse domme suffende sukkelende sielige smerige slachtoffertje, geen enkele verbeelding of creativiteit, laat zich alles opdragen en vertellen, leeft als een gevangen doodsse sstupide sslaaf van de net zo vvd ggg ss --> het lelijke kippekutkoppie barbie van de griend, nou ja, na 10 minuten walging en zelfs woede, voor 10% dezelfde bevrijding als na 3 uur verse mexicana psy paddestoelen, een soortgelijk gevoel, alleen is dit dan bijna niks, net so doods als die bange laffe valse autistische ook zo lopende passieve lamlendige struisvogelkippekop

verse psy paddestoelen, dat zijn ware en diepe emoties, bijna vergelijkbaar met 6 uur sex met Astrid, Stella en Iryna en Anke en de humor van Margalith, Aska op haar best en Sjaak Swart en Bob den Uyl en Remco Campert, John Cleese, Hans Teeuwen, Youp en Kees van KOOTen AnuBIE et Ratchet lady SSSStrepy & dolfijnen onder andere


To Oscar Timmers, who knows how language undressess us all, Jerzy Kosinski dedicates this dutch edition of the devil tree

Jerzy Kosinski

Pools scenarioschrijver (1933-1991)

Jerzy Nikodem Kosinski (ook: Kosiński) (Łódź14 juni 1933 – New York3 mei 1991) was een Amerikaanse schrijver van Joods-Poolse afkomst.

Jerzy Kosinski (1969)

Biografiebewerken

Kosinski werd geboren als Jerzy Lewinkopf in het Joods-Poolse gezin van Moses en Elzbieta Lewinkopf. In 1939 veranderde zijn vader wegens het antisemitisme zijn achternaam in het Pools klinkende Kosiński. Het gezin verhuisde naar het oosten van Polen en fingeerde niet-Joods te zijn. Anders dan vele andere Joodse kinderen overleefde Kosinski de Tweede Wereldoorlog in relatieve veiligheid bij een rooms-katholiek gezin in Polen waar hij onderdook, mede dankzij een vervalst doopbewijs dat een katholieke priester voor hem afgaf. Na de oorlog werd Kosinski met zijn ouders herenigd. Zijn vader koos partij voor de communisten waardoor Kosinski een tamelijk onbezorgde jeugd had. Hij studeerde af aan de universiteit van Łódź, zowel in de geschiedenis als in de politieke wetenschappen.

Huwelijk in 1957bewerken

In 1957 vertrok Kosinski naar de Verenigde Staten waar hij in 1962 trouwde met de 18 jaar oudere Mary Hayward Weir, erfgename van een puissant rijke familie van industriëlen uit de staalindustrie. In 1966 eindigde het huwelijk in een scheiding. Kosinski hertrouwde in 1968 met Katherina von Fraunhofer, telg uit een familie die sinds 1821deel uitmaakte van de Beierse adel.[1]

Geverfde vogelbewerken

Kosinski verwierf bekendheid door zijn romans The Painted Bird (in het Nederlands verschenen als De geverfde vogel) en Being There (Aanwezig). 'De geverfde vogel' gaat over een Joodse jongen die tijdens de Tweede Wereldoorlog rondzwerft over het Poolse platteland. De titel verwijst naar een primitief gebruik waarbij een vogel gevangen wordt en vervolgens met felle kleuren beschilderd, waarna de vogel teruggezet wordt bij zijn soortgenoten. Die herkennen de geverfde vogel niet en verstoten hem, desnoods met geweld. Aanwezig werd enige tijd na het verschijnen verfilmd door Hal Ashby, met Peter Sellers in de hoofdrol.[2]

Tijdens zijn leven suggereerde Kosinski dat The Painted Bird gebaseerd was op zijn eigen ervaringen tijdens de oorlog. Tegenwoordig wordt aangenomen dat de geschiedenis als beschreven in deze roman fictief is. Zo ontdekte men dat Kosinski tijdens de oorlog nimmer over het Oost-Europese platteland rondzwierf, maar bij een gezin was ondergedoken.

Plagiaatbewerken

In juni van 1982 werd Kosinski van het plegen van plagiaat beschuldigd. Veel van zijn werk zou hij uit Poolse bronnen hebben gehaald waarmee de Engelstalige lezer onbekend was. Zo zou Being Thereopvallend sterke gelijkenissen vertonen met Kariera Nikodema Dyzmy, een Poolse bestseller geschreven door Tadeusz Dołęga-Mostowicz die in Polen grote bekendheid geniet. Daar nog eens bovenop zou Kosinski gebruikmaken van assistenten die grote delen van zijn werk schreven zonder daarvoor een correcte erkenning te krijgen.

Kosinski beantwoordde deze kritiek door het boek The Hermit of 69th Street (1988) te schrijven. Om aan te tonen welk een absurditeit het is om een volledige bronvermelding te eisen, voegde Kosinski aan vrijwel elk begrip in het boek een voetnoot toe.

Toen Joanna Siedlecka in een boek het werkelijke leven van Kosinski gedurende de Holocaust beschreef, ontstond er kritiek. Zij toonde aan dat zijn leven diametraal tegenover de voorstelling ervan – als beschreven in The Painted Bird - stond.

Zelfmoordbewerken

Een jaar voor zijn overlijden gaf Jerzy Kosinski een lezing voor het John Adams Institute in Amsterdam in het West-Indisch Huis. De belangstelling voor zijn lezing was groot. 

Op 3 mei 1991 beëindigde Kosinski vroegtijdig zijn leven. Speculaties van de roddelpers werden ontkracht door een in het rapport van de lijkschouwer geciteerde nagelaten notitie van Kosinski's hand: Ik ga mijzelf nu in slaap brengen voor wat langer dan normaal. Noem de termijn maar eeuwigheid. (I am going to put myself to sleep now for a bit longer than usual. Call the time Eternity., als verschenen in Newsweek 13 mei 1991).

Kosinski werd bijna 58. Zijn laatste levensjaren kenmerkten zich door een slechte gezondheid en een schrijversblok.


























Geen opmerkingen:

Een reactie posten