Stella Chiqueh de Freakeuh
Ken me niet schele, nee, wat ken mei et nou schele, interessant doenerij in et frans en duits, Cruijff, die kon pas Spaans. En waar gaat et oofer, al 100 of 1000 keer, ik ben de tel kweit, lees ik scheld partijen tegen 1 of andere barbie, wat wil je ermee bereike, lache, ik ken er helemaal niet om lache. Get a life, ja ik ken ook een woordje engels. Je bent selluf dat sielige slachtoffer, verwend verwaand dom kereltje, bleif maar sanike oofer gefangenis en exen en sekers 1000 keer suf stom schreife oofer minderjarige meisjes (de knapste nu is 23 jaar en heet Anna, beauty aphrodite goddess en 15 jarige annaz, dochter van ines vond/vind ik prachtig en daar heb ik ook om te provoceren sexueel over geschreven; dat ik van haar erecties kreeg is waar ...... maar niet wat ik verder schreef, verder zijn alle dames vanaf 28 en verderop staat dat ik dat ook te jong vind, of mezelf te oud want zij willen niet, maar als Silk Green Shirt me een mailtje zou sturen, ik wil met je uit en misschien 30 minuten, 3 maanden of 9 maanden een relatie, ik zou het prachtig vinden, een droom, 23 jarige anna is nu nog teveel voor me, grootste droom ? Anna is "nieuw", sinds 3 maanden kennis gemaakt en als zij iets met me wil drinken of uit eten met de garantie dat het daarbij blijft en-of dat ik mezelf veel te oud vind, maar dat ik haar een goddess vind en dat ik haar daardoor misschien teveel op een voetstuk plaats maar dan is juist een keer uit gaan met haar goed, ik gedraag me voorbeeldig).
Ga fooral ferder, sei Rinus Michels alteit tegen dat soort lui, feel ferder weg. Mieterige ijdeltuit. Ik wou dat ik Aska weer es sag en dat sei schreift, dat is pas kwalitijd.
Schwarze Sjaak
Het is het verstandigste om zoveel mogelijk te luisteren, want dat is goed voor je algemene ontwikkeling, als je er tien procent van leert, dan ben je de anderen al een eind voor. Der Johan Cruijff
Non mi frega un cazzo di cosa sei stanco.
Ik geef geen donder om jou. Maar dat is onjuist vertaald ! "Het ken me geen kloot schelen waarvan je moe bent" staat daar !
oh, ik ben so blei, oh, ik ben so blei, dat me neus van foore sit en niet van op sij. Wat ben ik blij dat mijn ogen op 58-jarige leeftijd "slechts" min 1 zijn (ja, er zijn mensen die hebben helemaal geen bril nodig, maar - 1 is zeer ok), wat ben ik blij dat ik nog 50-70% kan ruiken vergeleken met toen ik 4-16 jaar was (schijnt een reden voor depressie te zijn, als je je reukzin verliest, niets heeft nog smaak en in de koelkast moet je alles markeren tegen bedorven zijn) en wat ben ik blij redelijk gezond en gelukkig te zijn in 1 van de meest welvarende landen ter wereld.
En ik heb me lekker geschoren, dat doe ik 2 keer per week en dan heb ik zo'n gladde jongelingen huid, met gilette weg werp mesjes, ik heb er 1 nu al 50 keer gebruikt en die is nog steeds top. Alleen mijn hals moet ik niet scheren met gilette, daar krijg ik bloederige uitslag van, dat doe ik met een milde zachte vrouwen tondeuse voor onder de oksels ..... ik zou mijn okselhaar en schaamhaar nooit scheren, Astrid moest mijn schaamhaar zo nodig knippen, na twee knipjes van haar zei ik "es reicht, danke", laat mijn schaamhaar maar lekker zitten waar het zit. En ik ben heel blij dat ik de afgelopen 3 tot 4 weken gemiddeld weer 6 uur per nacht slaap, de maanden daarvoor, vanaf 5 december 2022, sliep ik gemiddeld 3 uur per nacht. Dat kwam/komt ook door psytruffels, hollandia, atlantis en high hawaii.
Heb wel een beetje pijn aan me pote, van het trainen, sporten, wandelen en fietsen (body pump, yoga en pilates, merk na 1 week toch weer iets minder in vorm te zijn, terwijl het een redelijk actieve vakantie was). Ernst Ferdinandusse trainde in 1985 in een sportzaal met gewichten te Rotterdam en toen liet hij een halter vallen en zei hij tegen een man die daar ook bezig was: "sorry, had ik 'm bijna op je pote laten vallen." Had die man geen benen meer, afgrijzen en schrikken lijkt me, het gebeurt mij afgelopen 5 jaar ook af en toe, ik maak meer extraverte grappen en dan komt er net een gehandicapte voorbij, zo lag ik aan de rand van de Noordzee in 2018, het strand, en ik had mijn voet en enkel in het zeewaterzand begraven en riep "haaien, haaien" en toen kwam er net een jongen voorbij zonder voet. Schaamte.
In de sombere periode (maart 2021 tm maart-beter oktober 2022) moest ik denken aan de scène in de film Melancholia met Kirsten Dunst, die in de film depressief is (en dat ook in het echte leven was) en als ze door haar zus in bad geholpen wordt blijft herhalen : i’m so tired, i’m so tired. Daar werd ik toen ook niet vrolijker van.
Vanaf 2036, 2036 ! gaan "we" de klimaaverandering op een akelige manier merken als geschifte gekken trump, poetin, xi, kim en alle andere burden on the people, government en met hen meer dan 66% van de bevolking, zo door gaan met olie, plastic, kolen, gas en een doorgedraaide consumptie en (grondstoffen-aarde)verbruik 😱😱😱😱🙀🙀🙀🙀
Underneath all this dirt the floor is really very clean. Determined to succeed in being a victim. When a person is determined to believe something, the very absurdity of the doctrine confirms them in their faith.
“We will bankrupt ourselves in the vain search for absolute security” – Dwight D. Eisenhower, waarschuwde die ook niet voor een politiestaat ? Deze president (ex leger commandant 2e Wereldoorlog) waarschuwde in ieder geval in vain tegen de macht van het (Amerikaanse) leger. De terreur van antiterreur. Supersnelrecht. Het onvermogen van de overheid of de vvd om te begrijpen dat juist de overheid behoorlijk moet besturen, niet discrimineren, zorgvuldig, rechtvaardig, eerlijk en onpartijdig moet zijn bijvoorbeeld. Supersnelrecht staat tegenover al die beginselen. Wie is die overheid dan wel om zo snel mogelijk de hakbijl te laten vallen. Wie zegt dat de grootste schurken, testosteron geladen mannen, niet bij de politie zitten, of dat achterbakse ambitieuze angstige wijven tegenwoordig de overheid vormen. Triple A.
Niet verongelijkt of slachtofferig, maar sterk, krachtig, waardig, vriendelijk, aardig en gelukkig door het leven, dat zou een mooi motto voor mijn leven zijn in 2016.
De gezondheidszorg is geen ijsje (van 2016 over de tevergeefsheid van goed eerlijk schrijven, you can't handle the truth, je kunt niet omgaan met de trut)
Toen Peter Brabeck, de baas van Nestlé, het grootste voedingsmiddelenconcern ter wereld, in een interview pleitte voor privatisering van water omdat mensen die „blijven doordrammen over water als een mensenrecht er een extreme, radicale visie op nahouden”, was ik heel blij. Niet omdat ik het eens was met hem, maar omdat het een zeldzaam eerlijke uiting was van hoe veel mensen in toplagen van multinationals denken. Ze zijn oprecht van mening dat alles vermarkten, zelfs water, verstandig is. Door dit denken, dat in de afgelopen dertig jaar ook werd overgenomen door de meeste – zelfs sociaal-democratische – politici, is ‘de markt’ een soort alwetende god geworden. ‘Gaat heen en privatiseer!’, is zijn heilige motto. Dankzij Brabeck was dat weer even helder. Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen communist. Ik vind niet dat de staat verantwoordelijk moet zijn voor bijvoorbeeld ijs, bier of kleding. Dat soort goederen kunnen het beste geproduceerd worden in een vrije markt, waarbij 'vrij’ altijd met een lichte korrel zout moet worden genomen. Zo zal die vrije markt zonder publiek bekostigde infrastructuur nauwelijks functioneren. Zonder regulering door de overheid bestaat het risico dat giftige stoffen belanden in consumentenproducten. De staat heeft, kortom, altijd een rol in de economie, zelfs in een vrije markt.
Van belang is of we de fundamentele vraag durven te stellen of zaken als onderwijs, zorg, veiligheid en water ook producten zijn die we, net als een ijsje, kunnen reduceren tot een op winst gericht rekensom. Als ieder mens, rijk of arm, recht heeft op goede zorg, lijkt het beleid dat in ons land is ingezet vooral gericht op het tegenovergestelde. Door decentralisaties, bezuinigingen en machtsuitbreiding naar zorgverzekeraars is onze zorg minder toegankelijk geworden. Patiënten-, sorry, ‘zorgconsumenten’-organisaties, artsen en andere experts luiden elk jaar de alarmbel. Zo bleek uit een onderzoek van Binnenlands Bestuur en van gehandicaptenkoepel Ieder(in) dat een kwart van de mensen afziet van zorg waar de gemeente voor verantwoordelijk is. Reden: de steeds hogere eigen bijdragen. Het Nibud publiceerde onlangs een rapport waaruit blijkt dat zorgkosten voor chronisch zieken en gehandicapten de afgelopen vijf jaar verdubbeld zijn, onder andere vanwege het stijgende eigen risico en de toenemende ‘eigen bijdrage’ voor hulpmiddelen. Alle onderzochte groepen zijn er op jaarbasis meer dan een maandsalaris op achteruit gegaan.
Dat zou allemaal noodzakelijk zijn vanwege de vergrijzing in ons land. Terwijl in landen zoals Denemarken, Zweden en Finland, waar de vergrijzing nog veel groter is, de relatieve zorgkosten lager zijn en de kwaliteit vergelijkbaar of hoger is. Zou het kunnen zijn omdat die landen er niet voor hebben gekozen om een essentieel mensenrecht zoals zorg enkel als consumptiemiddel te gaan beschouwen? „Er is geen gratis ijs”, zei minister Edith Schippers afgelopen zondag toen ze het stijgende eigen risico in de zorg verdedigde. Soit, ze gebruikt een stropop: iets publiek bekostigen is heel wat anders dan ‘gratis’. Niettemin verdient Schippers, net als Nestlébaas Brabeck, alle lof voor haar uitspraak. Ze geeft eerlijk aan dat ze ziekte en gezondheid als niets anders beschouwt dan een ijsje. Als je geld hebt koop je de lekkere, goed gevulde Magnum Almond. Als je weinig geld hebt koop je hoogstens het eigen merk ijsje van de Vomar. Die is van buiten hetzelfde, maar er zitten nauwelijks amandelen in. En de vanille is nep.
Zihni Özdil is historicus en auteur van Nederland mijn vaderland (De Bezige Bij).
ZIHNI ÖZDIL : Rutte, moet ik ook oppleuren?
Iedereen weet dat Italië nog steeds zeer primitief is, dat de mensen daar geneigd zijn om messen te dragen en meteen geweld te gebruiken bij onenigheid. Door een meerderheid van de bevolking daar wordt de wet niet gerespecteerd. We willen ze niet. Ons immigratiebeleid heeft urgente herziening nodig. We hebben de poorten veel te lang opengelaten. Het is hoog tijd om een restrictief immigratiebeleid te hanteren”, aldus de New York Times in 1907. Toen premier Mark Rutte in Zomergasten ‘Ga terug naar Turkije. Pleur op’ zei aan de hand van een fragment van Turks-Nederlandse jongeren die in Rotterdam het werk van een journalist onmogelijk maakten, moest ik denken aan het citaat hierboven. In Amerika is sinds 1907 veel veranderd. Er is hard gewerkt aan daadwerkelijk burgerschap, dat wil zeggen dat de culturele beleving van het ‘Amerikaan zijn’ aansluit op het formele staatsburgerschap. Zo zal tegenwoordig niemand meer zeggen dat een Italian-American moet ‘oppleuren naar Italië’ als hij de wet overtreedt. Ook de suggestie dat namen als De Niro en Guiliani geen Amerikaanse namen zouden zijn, zal iedereen tegenwoordig absurd vinden. Terwijl het idee dat Özdil een Nederlandse naam zou kunnen zijn, als lachwekkend wordt beschouwd.
De meeste reacties op mijn columns, of ze nou over ons zorgstelsel gaan of over ons klimaatbeleid, gaan over mijn etniciteit: ‘Ga dan terug naar Turkije, als je kritiek hebt op de zorg in Nederland!’. Na Zomergasten weet ik dat ook onze premier in staat is om mij zoiets te verwensen als ik bijvoorbeeld zijn beleid hekel. De onverenigbaarheid van immigranten met de cultuur van de ontvangende samenleving is een mythe die in Nederland de afgelopen jaren steeds meer wordt omarmd. Als zelfs een premier niet snapt dat Nederlanders – in dit geval griezels die journalisten intimideren – gewoon Nederlanders zijn, hebben we een groot probleem als het gaat om burgerschap. De huidige kijk op Amerikaans burgerschap is er niet vanzelf gekomen. Het is van onderaf opgeëist door die minderheden die werden uitgesloten.
Dat gebeurt helaas niet genoeg in Nederland. De – nota bene meestal in Nederland geboren jongeren – uit het Zomergasten-fragment vinden hetzelfde als Rutte. Ze zijn bereid te sterven voor Turkije en zien hun eigen land niet als hun eigen land, maar als een tijdelijk iets. Afgelopen dinsdag kwam er nog een derde partner bij. Het Turkse Ministerie van Buitenlandse zaken publiceerde een statement over het ‘pleur op’ van Rutte in Zomergasten: „Deze ongelukkige uitspraken kunnen de participatie van de Turkse gemeenschap in Nederland schaden.” Door überhaupt te reageren op iets waar ze niks mee te maken heeft, maar dan ook nog eens steeds over ‘de Turkse gemeenschap in Nederland’ te spreken in plaats van ‘Nederlanders’, geeft Turkije aan volledig te onderschrijven wat zowel de griezels in Rotterdam als Rutte vinden: Turkse Nederlanders zijn geen echte Nederlanders. Ik aanschouw het allemaal met enige verbazing. Wonderlijk dat ze zo met elkaar ruziën terwijl ze het volledig met elkaar eens zijn.
Glp, Astrid Neff op 5 en Asska Schuhholz op 6, en het "griezelige" is dat dat logisch is, haar man Frank Schuhholz komt ook uit Baden Württemberg, omgeving Astrid en daar zijn ze zondag naartoe vertrokken. Zonder Margeurite, met Anke Sieverink, Moralistische Margreet (14), Eline Hoogeveen (17), Sabine Haitsma (22), Werk (Stella, la Brunette, silk green shirt) ook prominent bij de eerste drie rijen. Wat zou health spa zijn, die chimpansee op een lap top, nee, dat ben ik. Op 15 dat ik binnen 8 weken naar knappe kapster Lindsey ga (Debbie Bohemen, superknap en sterk is ook kapster, net zoals de moeder van Stink - sting). Tweede is met johan cruyff en joop zoetemelk het belangrijkste (als je eigen lijk "de beste" bent) ?
Ook dwang~gedachte kenne me niet schele
Geen opmerkingen:
Een reactie posten